my writings

ရှေးရေစက်ပေါ့။ မင်းပြောသလို  ဖြတ်မှတ်လေးပါပဲပေါ့။ ကိုယ်တော့ ရှင်သန်မှူတေ ွ ပျောက်ဆုံးသ ွားရုံပါပဲ။

ကမ္ဘာကြီးပျက်တဲ့အထိ သွားကြည့်ပြီးပြီ။ ကိုယ်တို့အကုန် ပြာမှုန်တွေဖြစ်သွားကြပြီ။ မင်းဟာ ပြာမှုန်အဖြစ်နဲ့တောင်  မနက်ဖြန်အတွက် ပြင်ဆင်နေတုန်း။ ကိုယ်ဟာလဲ အဲ့အချိန်ထိ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ရှာဖွေနေတုန်း။

Feelings always fade that I believed when they came , when they were willing to stay I lost hope in myself .. You came You left and I found a forever .. You were once in a life time breeze which I could not catch again ever....

ဒီညဟာ မင်းမှာဘယ်သူမှမက ျန်တော့ဘူးဆိုတာ စတင်လက်ခံလိုက် ရတဲ့ညပေါ့၊ အစထဲက တစ်ယောက်ထဲလေ ျှာက်လာတာဖြစ်တဲ့အကြောင်း အရှိတရားကို လက်ခံရမှာဖြစ်တဲ့အကြောင်း မင်းဟာ ဒီတစ်လမ်းလုုံး လမ်းလေ ျှာက်လိုက် လမ်းပျောက်လိုက်နဲ့ နောက်ပြန်လှည့်လို့မရတဲ့အကြောင်း မင်းမေးခွန်းတွေအတွက် မင်းကလွဲလို့ ဖြေမဲ့သူမရှိ တဲ့အကြောင်း ဒီလို အရာရာ နဲ့အကြောင်းကြောင်းပေါ့၊

His Brown Eyes All that i could express at this moment is everying about his brown eyes. Eyes that you might not notice at the first time... Since you start to stare him at your times Eyes that you wouldn't be able to deny  ... He hides thoes under a pair of glasses So that he wouldn't know himself how those eyes are warm and sweet whenever he looks at me into mine ....